In de donkerste dagen van het jaar pleegt de melancholie al eens op te borrelen. Wie daar in weerwil van allerlei feestgedruis even wil aan toegeven, kan met ‘Out Stealing Horses’ (Ut og stjæle hester) alvast een uurtje of twee zijn of haar hartje ophalen. En in de voetsporen meanderen van hoofdfiguur Trond Sander.
De zwijgende zestiger heeft na de dood van zijn vrouw de draad weer opgepikt in het afgelegen Noorwegen van zijn jeugd. Dat wil hij liefst zoveel mogelijk in zijn eentje doen. Trond heeft een broertje dood aan alle ophef over de millenniumwende en moet nog in het reine komen met het verlies van zijn vrouw in een auto-ongeluk waarbij hij zelf aan het stuur zat.
Een stugge ontmoeting met ene Lars werpt hem terug op de lente van 1948: op gebeurtenissen en ervaringen die zijn verdere leven al dan niet bepaalden en op de laatste weken die hij doorbracht aan de zijde van zijn vader…
Een algemene idee van leegte, verlies en weemoed, en alle nuances tussen eenzaamheid en afzondering liggen als een sneeuwtapijt gedrapeerd over deze langzame en mooie film, waarin de natuur met haar tijdloze pracht en haar akoestische landschap een belangrijke rol opeist. Regisseur Hans Petter Moland legt Tronds mijmeringen samen tot een onvolledig mozaïek. Welk leven deze stuurse man na zijn vijftiende heeft geleid, komen we en hoeven we eigenlijk niet te weten.
In Hollywood zouden zijn mijmeringen ongetwijfeld samenvloeien tot een afgerond drama, compleet met catharsis. Maar dit is een Noorse film, en Moland laat de slotsom van Tronds gemoeds- en gedachtesprongen tussen het winterse 1999 en het zonnige naoorlogse Noorwegen halsstarrig in het midden. Of aan de kijker.
Met de openingszin van David Copperfield en de vingerwijzing van Tronds afwezige vader geeft hij ons wel een soort beknopte handleiding mee: “Of ik de held van mijn eigen leven zal blijken, of dat die plaats door iemand anders wordt ingenomen, moeten deze pagina’s uitwijzen.” en “Hoeveel pijn je lijdt, heb je zelf in de hand”…
Stellan Skarsgard, die stilaan een handelsmerk kan maken van het spelen van bedremmelde mannen met een zuchtje droefheid over zich, trekt deze minzame overpeinzing op gang en komt nadien misschien iets te spaarzaam aan bod. Maar we nemen er genoegen mee. En daarna mogen de dagen én het gemoed weer lichter worden. |
‘Out Stealing Horses’ komt op 18 december in de Belgische cinema’s.
Auteur: Karin Seberechts