In tien jaar tijd is het aantal mensen met een leefloon in het noorden des lands met 40% gestegen. De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) wil dat er één armoedebeleid op poten gezet wordt over alle beleidsniveaus heen. In 2008 waren er ongeveer 30.000 Vlamingen met een leefloon. Dit jaar gaat het al over meer dan 41.000 mensen.
De stijging is niet aan één oorzaak toe te schrijven, meldde de openbare omroep VRT. Zowel in de leeftijdscategorie tot 25 jaar als bij ouderen neemt het aantal toe. Er kwamen meer schoolverlaters bij, maar ook mensen die na hun ontslag geen nieuwe job vonden en die door een verandering in de werkloosheidssteun plots zonder uitkering vielen; meer erkende vluchtelingen hebben steun nodig en ook een stijgend aantal leerlingen op de middelbare school en in het hoger onderwijs redt het niet zonder leefloon.
Een leefloon zit onder de armoederisicogrens. Een alleenstaande krijgt 910 euro per maand, een gezin 1.254 euro. “We weten dat mensen met een leefloon al snel in armoede belanden, waardoor problemen zich opstapelen”, zegt Peter Raeymaeckers, docent Sociaal Werk aan de Universiteit Antwerpen. “En wat we uit onderzoek weten is ook dat de cijfers een onderschatting zijn van de behoefte.”
Wie recht heeft op een leefloon of andere financiële tegemoetkomingen vindt te vaak de weg naar die steun niet. Omdat ze bijvoorbeeld niet weten welke mogelijkheden bestaan en er ook niet op worden gewezen. Of omdat ze niet weten waar ze het moeten vragen. Of omdat ze niet weten wat ze dan precies moeten vragen. Gemeenten en OCMW’s zouden proactief moeten werken, vindt Raeymaeckers. Hij pleit ook voor één armoedebestrijdingsplan over alle beleidsniveaus en bevoegdheden heen en voor een duidelijke visie over de richting die we uit moeten.
Aantal mensen met leefloon stijgt met wel 40 procent
