Veel twijfels over aanpak Carrefour

Bij Carrefour België, dat stevig wil reorganiseren, hebben vakbonden en directie al enkele bijzondere ondernemingsraden achter de rug. Op die bijeenkomsten zou Carrefour zijn ‘plannen’ hebben moeten verduidelijkt. Maar de eerste vergaderingen verliepen erg chaotisch. De LBC-NVK is dan ook sceptisch gestemd.

Heeft de distributeur écht een toekomstplan? Of wil Carrefour gewoon de loonkosten drukken zonder na te denken over de gevolgen op middellange termijn? Minder personeel is slecht voor de service, en minder klanten zijn slecht voor de omzet. Effen je zo niet het pad voor een nieuwe herstructurering?
Carrefour eist meer polyvalentie in de winkels en wil slechtere loon- en arbeidsvoorwaarden voor nieuwe werknemers. De LBC-NVK-militanten zijn bang dat werknemers sneller zullen worden afgedankt ‘wegens medische overmacht’ wanneer ze – bijvoorbeeld door rugklachten – niet langer alle taken kunnen uitvoeren.
In diverse Carrefours is al gestaakt en actie gevoerd. Nieuwe acties zijn zeker denkbaar. Een aantal LBC-NVK’ers trok begin maart naar Frankrijk om daar hun solidariteit te tonen aan de Franse collega’s, want ook bij onze zuiderburen wil de groep banen afbouwen.

Polle viel niet in een zwart gat

Polle was in 2010 één van de slachtoffers bij een vorige herstructurering. Zijn Carrefour-winkel in Sint-Pieters-Leeuw werd toen gesloten.
“Dat was een zware periode”, vertelt Polle nu. “Ik was vakbondsafgevaardigde van de LBC-NVK. De collega’s rekenden erop dat ik kon antwoorden op al hun kleine en grote vragen. Als persoon ben je natuurlijk zelf ook ongerust. Zal ik in de toekomst alle rekeningen nog kunnen betalen? Wat ga ik doen wanneer ik met SWT ben? Zal ik op mijn leeftijd nog ander werk vinden? Ik was toen 55 en wilde nog echt graag werken.”
“Gelukkig ben ik nog aan de bak geraakt. In tegenstelling tot sommige van mijn ex-collega’s ben ik niet in een zwart gat gevallen. Onze winkel sloot op een zaterdag, en de maandag daarna was ik al aan het werk bij de concurrentie. Al snel begreep ik wat er al die jaren was misgelopen bij Carrefour. Bij mijn nieuwe werkgever kregen we opleidingen en was er een visie en structuur. Ondanks alles is Carrefour nog altijd een stuk van mij. Elke maand heb ik een afspraak met vroegere collega’s. We houden dat nu al bijna 8 jaar lang vol.”

Veel emoties

Tristan werkt bij de hypermarkt in Brugge Sint-Kruis. Carrefour wil die winkel omvormen tot een kleinere supermarkt: bijna 30 jobs staan zo op de tocht. “Wat we nu meemaken is enorm vermoeiend en emotioneel zwaar”, legt Tristan uit. “Ik zet me voor 200% in voor de toekomst van onze winkel. Dat doe ik al minstens tien jaar.”
“In 2008 opende Carrefour in Brugge een andere hypermarkt, met slechtere loon- en arbeidsvoorwaarden. Die winkel krijgt alle kansen: hij ziet er mooi uit, en de marketing is goed. Carrefour organiseerde dus de eigen concurrentie, en wij betalen nu de prijs!”
“Zowat 30 collega’s dreigen te moeten vertrekken. Iedereen vraagt zich af wie dat zal zijn. Ik zie de toekomst somber in en heb echt het gevoel dat Carrefour slecht bezig is.”
“Dag na dag ben ik bezig met mijn collega’s en hun toekomst. Eerlijk gezegd heb ik niet echt de tijd om aan mezelf te denken.”