Soms krijg je de indruk dat deze wereld alleen maar draait rond ‘geld’, ‘werk’ en ‘succes oogsten’. Maar dat is natuurlijk een serieuze vernauwing van de werkelijkheid. Veel jongeren zijn niet alleen bezig met studies, werk of geld verdienen. Ze hebben ook een hoop idealen, dromen, verlangens. Lise, Nicky, Nathan, Bie en Yassine vertellen over de idealen en dromen die belangrijk zijn in hun leven.
“Meertaligheid bevorderen”
Lise De Vogelas (21) studeert voor kleuteronderwijzeres. Zij hoopt dat kinderen en mensen in het algemeen opgroeien met een positief gevoel over taal. “Ik ben ervan overtuigd dat andere talen kennen en leren helpt om elkaar beter te begrijpen”, stelt Lise. “Er zijn zoveel conflicten en vooroordelen omdat we elkaar niet begrijpen en omdat we onze ideeën over dingen of mensen vormen zonder er iets over te weten. Door meertaligheid te bevorderen bij kinderen in de klas zullen er hopelijk op een dag kinderen zijn die open staan voor nieuwigheden, andere talen, andere culturen. Het is mijn hoop dat er dan meer begrip onder de mensen zal groeien en dat er compromissen worden gesloten waardoor het voor iedereen beter mogelijk wordt om samen te leven zonder conflicten. Mijn ideeën op dit vlak tracht ik te verwezenlijken door op school activiteiten te organiseren die kinderen al op een jonge leeftijd positief prikkelen rond nieuwe talen en culturen. Binnenkort reis ik zelf naar Zuid-Afrika om te leren. Ik wil eerst zelf open staan voor andere culturen en talen voor ik deze passie doorgeef aan anderen.”
“ik neem het op voor de collega’s op de werkvloer”
Nicky Boon (26) heeft een baan als verkoopster bij de supermarktketen Colruyt. “Mijn ideaal is dat iedereen een leven kan leiden dat hem of haar zo gelukkig mogelijk maakt en waarin de persoon voorrang kan geven aan wat hij of zij belangrijk vindt”, zegt ze. “In het bijzonder vind ik het belangrijk dat iedereen zich kan ontplooien op de werkvloer. Om die reden heb ik mij geëngageerd als vakbondsafgevaardigde bij Colruyt. Ik tracht op te komen voor mensen die minder sterk staan en die anders zouden kunnen zwichten voor een bepaalde druk. Als er bijvoorbeeld heel veel werk is, waak ik erover dat collega’s ook hun rustpauzes nemen. Verder praat ik veel met collega’s om hen raad te geven over hun werksituatie. Ik ben ook actief bij de jongerenwerking van de vakbond omdat ook jongeren een degelijke job verdienen. Onlangs nog ging ik mee actie voeren tegen het jeugdloon. Gelijk werk verdient een gelijk loon, dat is mijn overtuiging. Jong en oud moeten kunnen werken om te leven, niet leven om te werken.”
“samen op de fiets met een boodschap”
Nathan Van Hoeck (26) is arts-specialist in opleiding op het vlak van urgentiegeneeskunde. “Mijn ideaal is dat Antwerpen een stad wordt waar mensen massaal voor de fiets kiezen en waar de zwakke, zeg maar slimme, weggebruiker zich veilig en aangenaam kan verplaatsen. Ik hoop op meer veiligheid op het vlak van verkeer en op het vlak van volksgezondheid. Als mensen meer gaan fietsen en als dat ook wordt aangemoedigd, wordt onze stad veiliger en wordt de luchtkwaliteit beter. In mijn ideale stad kan een kind van 10 jaar zelf veilig naar school fietsen zonder een ongeluk te riskeren en zonder zijn longen in gevaar te brengen. Elke maand organiseer ik zelf een fietstocht: we komen dan met een heleboel mensen bijeen om een uur lang door de stad te fietsen. Een ludieke actie waarmee we anderen willen aanmoedigen om hetzelfde te doen. Zo willen we pleiten voor betere voorzieningen voor de fietser! Met onze actie ‘vieren’ wij de fiets. Diezelfde actie vindt telkens op het zelfde moment ook in andere steden plaats.”
“respect tonen voor ieders eigenheid”
Bie Willems (24) is lerares aan de jeugdafdeling van de kunstacademie en mama van Leya (1,5 jaar). “Ik wil héél graag dat genderstereotypes verdwijnen in de maatschappij”, legt Bie uit. “Vanuit de maatschappij krijgen vrouwen én mannen grote verwachtingen opgelegd om te voldoen aan een bepaald ideaal en stereotype. In mijn ogen voedt dit het patriarchaat. Mijn droom is dat mensen zichzelf mogen zijn, allemaal gelijkwaardig. Jongens moeten dus emoties durven te tonen en voelen. Vrouwen moeten sterk en opstandig durven zijn. Alledaagse dingen zoals je uiterlijk, seksuele taboes en beroepskeuze moeten los staan van het geslacht van een persoon.”
“Als moeder vind ik het belangrijk een bepaalde genderneutraliteit te bewaren tegenover mijn peuter. Mijn dochtertje is zich totaal niet bewust van het verschil tussen haar en een jongetje van haar leeftijd. Dus waarom het verschil proberen te beklemtonen? Als lerares probeer ik de nadruk te leggen in de klas op jezelf zijn en jezelf mogen uiten zoals je wilt. Niemand is beter dan de andere, en anders zijn is iets moois. Wij praten geregeld over feminisme, gelijkwaardigheid en elkaars verschillen respecteren en bewonderen in de klas. Dat doen we bijvoorbeeld door praatrondjes aan het einde van de les om onze kunstwerken te bespreken.”
“Een samenleving die open staat voor diversiteit”
Yassine Boubout (20) studeert rechten aan de VU Brussel. Hij droomt van een samenleving die open staat voor diversiteit. “Ik verlang naar een samenleving waarin verschillende mensen en culturen welkom zijn en kunnen samenleven. Een samenleving waarin mensen beseffen dat er racisme is en waarin naar structurele oplossingen hiervoor wordt gezocht. Ik hoop op een samenleving waarin de mens op de eerste plaats komt. Zelf help ik om die droom waar te maken door middel van actief burgerschap. En door zwakkere groepen in onze maatschappij te ondersteunen, zowel met voedsel als met een goed gesprek. Ik tracht zoveel mogelijk mee te knokken in de strijd tegen racisme. Zo organiseer ik mee betogingen en werk ik mee aan vormingen en lezingen om mensen bewust te maken.”
Klik op de afbeelding voor de pdf versie van het artikel