Het elektronicaconcern Samsung en de fastfoodgroep McDonalds zijn twee succesvolle en grote multinationals die zich graag profileren als ‘modern’ en ‘gezinsvriendelijk’. In werkelijkheid zijn het 19de eeuwse bedrijven als het gaat over hun houding ten aanzien van vakbonden. Het recht om aan te sluiten bij een vakbond en het recht om collectief te onderhandelen zijn basisrechten erkend door de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO). Maar beide bedrijven weigeren om vakbonden te erkennen. Ze onderhandelen liever niet over loon- en arbeidsvoorwaarden. Op 10 december 2017, de Internationale dag van de Mensenrechten, besloten de mondiale en Europese vakbondsconfederaties om de twee aan de schandpaal te nagelen.
Samsung heeft in al zijn vestigingen een anti-vakbondsbeleid. Ze doen alles om te vermijden dat er bij hen en hun leveranciers vakbonden worden opgericht. De groep heeft een heel ‘palmarès’ op het vlak van schamele lonen, onzeker en onveilig werk, gedwongen overuren, informeel werk. In sommige landen staan de werknemers sterk onder druk. Bedrijfsslaapzalen worden er zo omgebouwd dat zelfmoord plegen niet kan.
McDonalds hanteert dan weer een dubbele standaard. In Denemarken, Frankrijk en Duitsland zit de directie rond de tafel met werknemersvertegenwoordigers. In het Verenigd Koninkrijk wordt geweigerd om afspraken te maken met vakbonden. Lage lonen en flutcontracten zijn er schering en inslag. Heel wat werknemers moeten het stellen met nulurencontracten waarbij werknemers geen vaste werkuren per week hebben. Eerder dit jaar leidde dit tot tal van acties.
Hoog tijd dat de werknemers van Samsung en McDonalds een eerlijk deel van de koek krijgen. De hoge winsten van beide ondernemingen staan in schril contrast met hun slechte behandeling van werknemers en bonden.
Samsung en McDonalds gedragen zich 19de eeuws
