Zowat de halve regering-Michel dreunde eind juli mee op de ‘beats’ van Tomorrowland. Apetrots waren ze, de premier en zijn ministers, op het Zomerakkoord waarmee ze het land ‘verblijdden’. Het beetje lekkers kon niet verhullen dat het totaalpakket vooral de zoveelste bittere, donkerblauwe pil was. Eens te meer met werknemers en uitkeringstrekkers in de rol van ‘lijdend voorwerp’. In de sociale zekerheid valt er altijd wel wat te snoeien, zo luidt het devies van deze drieste bewindslieden.
Een beetje bewindsman of -vrouw weet dat hij een lastig akkoord kan verbloemen door er hier en daar een snoepje in te stoppen. Zo ging het ook met dit Zomerakkoord. De regering wil mensen, onder bepaalde voorwaarden, maandelijks 500 euro onbelast laten bijverdienen. Bedrijven krijgen de kans om een nieuw soort bonus uit te keren, zonder bemoeienis van die ‘vervelende’ vakbonden. En het flexi-jobsysteem wordt verruimd, volgens de regering een zoveelste ‘zegening’ voor loontrekkenden (en werkgevers).
Grondiger lectuur van het akkoord leert dat er vooral veel venijn in zit. Om te beginnen wil de regering ervoor zorgen dat nog meer inkomsten worden verdiend zonder dat hier fiscale en sociale bijdragen worden op betaald. Dat lijkt sympathiek maar is het niet. Die bijdragen dienen namelijk om onze sociale zekerheid – die ook jou beschermt – te financieren en allerlei voorzieningen te betalen. Als de staatskas nog leger wordt, komt dat doorgaans op iemand zijn hoofd terecht. Uit ervaring weten we dat dit meestal werknemers en uitkeringstrekkers zijn.
Michel & Co zijn vastbesloten om de vennootschapsbelasting te verminderen. Niets garandeert dat dit de economie zal versterken of extra jobs zal creëren. De kans is groot dat bedrijven gewoon als een kloek op die extra centen zullen gaan zitten. Of dat ze de extra poen uitdelen aan hun aandeelhouders.
Een lichtvoetig taksje op dikke effectenrekeningen moet de indruk geven dat er nu een heuse ‘vermogenstaks’ komt. Niets is minder waar, deze maatregel wordt zelfs weggelachen door fiscale experts.
Nog meer flexi-jobs mogelijk is maken is fijn voor werkgevers maar niet zo handig voor werknemers, die nood hebben aan vaste arbeidscontracten of die hun deeltijdse contracten willen uitbreiden.
Terwijl de politiek op grote voet leeft, aarzelt deze regering niet om de pensioenen en pensioenrechten van nogal wat gewone mensen in te krimpen. Je reinste cynisme!
Is er dan geen alternatief voor deze donkerblauwe politiek? Zeker wel. Maatregelen om onze belastingen rechtvaardiger te maken en eerlijker te spreiden. En arbeidsherverdeling, om jobs werkbaarder te maken en meer mensen een kans te geven.