Volgend jaar komen de vierjaarlijkse sociale verkiezingen eraan. Misschien overweeg jij om je kandidaat te stellen? De komende maanden laten we je kennismaken met mensen die de stap al gezet hebben. Deze maand lees je het verhaal van Siham die bij BNP Paribas Fortis werkt, en Stef, afgevaardigde bij Colruyt.

Siham Hmiddouche, BNP Paribas Fortis
Siham, Jij begon er twee jaar geleden aan, tussen twee verkiezingen door. Dan heb je die sociale verkiezingen nog niet als kandidaat meegemaakt.

“Klopt. Ik ben halverwege ingestapt, na een fijn gesprek met Kenneth Rummes die al jaren actief is in de vakbondswerking binnen BNP Paribas Fortis. Ik werk al 23 jaar bij de bank en weet daardoor wel wat knelt en waar er bij de collega’s frustraties zitten. Toen Kenneth me vroeg om mee aan de slag te gaan om die weg te werken, heb ik niet lang getwijfeld. Ik wist meteen dat dit iets was wat ik graag wilde doen. Ik heb nu een plaatsvervangend mandaat. Hopelijk wordt dat na de verkiezingen een effectief mandaat (glimlacht).”

Welke thema’s liggen voor jou bovenaan?

“Voor mij gaat het vooral over mentaal welzijn. Over ‘tijd’ ook. Want die is er altijd te weinig. De lonen in onze bank zijn ok, maar de werkdruk is wel een belangrijk thema. Dat heb ik gemerkt tijdens kantoorbezoeken en gesprekken met collega’s. Daar moeten we in overleg met de directie wat aan kunnen doen. Telewerk en de vierdagenweek zijn manieren om daaraan tegemoet te komen. Persoonlijk vind ik ook diversiteit een belangrijk thema. Verder is er ongerustheid over de fusie met bpost en de veranderingen die daarmee gepaard gaan.”

 

“Ik wist meteen dat dit iets was wat ik graag wilde doen”

 

Bevalt het vakbondswerk je?

“Heel zeker. Ik moet soms nog wel wat zoeken naar het evenwicht met mijn job. Ik wil het allebei goed doen. Wat het vakbondswerk betreft, voel ik dat ik er nog niet helemaal ben. Ik moet nog veel leren. Tijdens de kantoorbezoeken die we doen met de vakbondsploeg probeer ik goed te luisteren naar wat er leeft. Ik wil nog beter begrijpen hoe binnen ons bedrijf beslissingen genomen worden en waarom keuzes gemaakt worden. Dat is belangrijk om er ook op te kunnen wegen. Zo ontdekte ik intussen dat het badging-systeem bij ons er kwam op vraag van de vakbond. Dat wist ik tot voor kort niet. Zo leer ik elke dag nog wel wat bij.”

Stef Lauwers, Colruyt
Stef, na ongeveer 25 jaar bij Colruyt zette jij in 2016 de stap naar vakbondswerk. Waarom toen?

“Ik was daarvoor nog met heel wat andere engagementen bezig. Maar het viel me op dat ik als ancien steeds meer vragen kreeg van jongere collega’s. Ze kwamen naar mij met vragen over uurrooster, loon, doorgroeikansen, discussie met hun gerant… Het leek me dan beter om me maar meteen voluit te engageren en mijn mondje te kunnen roeren in de officiële overlegkanalen.”

Wat zijn voor jou de thema’s die de meeste aandacht vragen?

“Ik ben liefst bezig met het brede verhaal, waar onze firma naartoe gaat, welke keuzes ze maakt en wat dat betekent voor het personeel. Maar daarnaast help ik natuurlijk ook collega’s die met heel concrete vragen zitten. Ik ben graag de go-between met de directie. Of de luis in de pels soms, al stel ik me alleszins altijd constructief op.”

 

“Ik ben graag de go-between met de directie. En soms ook de luis in de pels.”

 

Waar liggen je collega’s het meest wakker van?

“Vaak gaat het om de work-life balance. Op dat vlak hebben we de voorbije jaren heel wat stappen vooruit gezet. Een paar jaar geleden is er een systeem van zelfroostering ingevoerd, wat je toch wel flexibiliteit geeft als je eens naar de tandarts of een oudercontact moet. Daarnaast hebben we de voorbije jaren stevig met de directie onderhandeld toen ze de werkuren wilde uitbreiden. We hebben bij het personeel gepolst hoe zij dat zagen en hebben aanzienlijke compensaties gerealiseerd, zoals bijvoorbeeld maaltijdcheques. Een ander thema is het welzijn van oudere collega’s. Veel van de rustigere jobs zijn door automatisering weggevallen, dus is het soms moeilijk om ze gepast werk te geven. En op dit moment maken veel collega’s zich zorgen over de winstdeelname. Voor het eerst in mijn carrière wordt die dit jaar niét uitgekeerd. Dat leidt tot nogal wat ontgoocheling. We zoeken nog uit hoe we daar best op kunnen reageren.”

Wat is het leukste aan je vakbondswerk?

“De waardering van collega’s en de werkgever als we iets bereiken. Het overleg is soms log en duurt soms lang, maar de waardering als er een akkoord is, maakt veel goed.”

Auteur: Jan Deceunynck |  Afbeelding: Daniël Rys