Met een nationale actiedag op 13 juni zette ACV Puls de campagne voor de start van de onderhandelingen voor een nieuwe sociaal akkoord in de non-profit verder. De inzet is groot. “Wij willen serieuze investeringen in zorg, welzijn en cultuur. Alleen zo kan er stabiliteit en hoopvol perspectief komen en kunnen we werken aan doordachte oplossingen die de sector op korte en op lange termijn vooruitgang brengen,” legt algemeen coördinator voor de non-profit Olivier Remy uit.
Typisch voor de non-profitsector is dat onderhandelingen niet alleen met werkgevers gevoerd worden, maar ook met de overheid. Dat de regeringen stilaan overgaan in campagnemodus met het oog op de verkiezingen van volgend jaar, maakt het niet eenvoudiger. “We willen nu nog afspraken maken met de huidige regering omdat het dringend is. En zodra er nieuwe federale en Vlaamse regeringen zijn, willen we daarmee overleggen voor de langere termijn.”
“Tijd voor serieuze investeringen in zorg, welzijn en cultuur!”
Vier centrale eisen
Remy vat de vakbondseisen samen in vier grote luiken. “Ten eerste willen we betere lonen. Die kunnen nog verbeteren, zeker om het noodzakelijke extra personeel aan te trekken. Dat is het tweede luik, de werkdruk is veel te hoog. Bovendien gaan de komende jaren heel wat oudere werknemers met pensioen. Alleen al de vervanging dáárvan zal veel bijkomend personeel vergen.” Dat brengt hem meteen bij de derde eis. “We willen het aanbod vergroten. De wachtlijsten groeien nog steeds aan. Er zijn tekorten of wachtlijsten in de kinderopvang, de geestelijk gezondheidszorg en andere non-profitsectoren. En door de vergrijzing stijgt ook de vraag in de ouderenzorg. Ook daarvoor hebben we bijkomende handen nodig. Ten vierde willen we de jobkwaliteit verhogen. Denk maar aan de preventie van psychosociale risico’s en burn-out, meer opleidingen voor zij-instromers en werkbare uurroosters op mensenmaat…”
Vicieuze cirkel doorbreken
Het is heel wat. Maar het hangt vooral ook allemaal samen. “Er is niet één oplossing die alle problemen wegwerkt. Alles is met elkaar verweven. Hogere lonen zijn nodig als erkenning en om extra personeel te vinden. En die bijkomende collega’s zijn dan weer nodig om de werkdruk te verlagen en de jobs aantrekkelijker te maken. Maar ook om extra aanbod te kunnen creëren om maatschappelijke noden op te lossen. We moeten de vicieuze cirkel doorbreken. En ja, dat kost geld. Maar het is broodnodig om te werken aan oplossingen op lange termijn. Want de zorg gaat ieder van ons aan.”
Meer info op www.wittewoede.be
Auteur: Jan Deceunynck | Afbeeldingen: Daniël Rys