Het ACV helpt je vooruit. In Puls Magazine kijk je mee achter de schermen van een dagje vakbondswerk. Deze maand maak je kennis met Saïda Isbai, vakbondssecretaris bij ACV Puls
6:30 – De wekker gaat. Ik gun mezelf tijd om te ontwaken. Even mediteren met Michael Pilarczyk, tot even later de tweede wekker gaat.
6:40 – Tijd om mijn pubers wakker te maken. Met veel geklaag en gezeur hoor ik ze wakker worden. Ik draai de radio aan en duw de koffiemachine in.
7:40 – Mijn to do-lijstje kondigt een dag van onderhandelen en vergaderen aan, met tussendoor nog wat telefoons.
8:00 – Terwijl het ochtendjournaal de coronamaatregelen nog eens opsomt, leidt Waze me door de ochtendspits naar een eerste vergadering.
9:00 – Aan de onderhandelingstafel over een collectief ontslag. Ik heb me samen met de hoofdafgevaardigde voorbereid op de confrontatie met de werkgever die weigert werknemers te geven waar ze recht op hebben en geen marge laat voor onderhandeling. Tijdens de onderbreking bespreken we met de werknemersdelegatie een strategische opbouw.
12:30 – We ronden de besprekingen met de werkgever voorlopig af, maar spreken een vervolggesprek af. Omdat de bijeenkomst langer heeft geduurd dan voorzien vervangt een koek in de auto mijn middagmaal. Ik bel snel nog (handenvrij!) naar een paar gemiste oproepen. Drie tevreden militanten en een handvol kruimels op mijn zetel later ben ik op mijn volgende afspraak.
13:15 – Ik heb een afspraak met enkele militanten, medewerkers van UNIA, een experte van de ACV-studiedienst en een collega van onze rechtskundige dienst. Een groot farmaceutisch bedrijf discrimineert systematisch werknemers op basis van vakbondsovertuiging: pestgedrag, miskennen van bonussen, promotiekansen en vormingsdagen … Hoog tijd om daar tegen op te treden. De strijd tegen discriminatie en ongelijkheid is één van de belangrijkste strijdpunten van de vakbond.
16:00 – Enkele uren later hebben we een aanpak afgesproken. We leggen een gespreksmoment met de werkgever vast om het constructief sociaal overleg een kans te geven. Het ‘wapen’ van de rechtszaak houden we nog even achter de hand.
16:15 – Waze vertelt me dat er weer een file staat op de E19. In het vergadercentrum probeer ik mijn uitpuilende mailbox wat leger te maken.
17:20 – Ik stap toch maar in de wagen. Ik heb nog een online avondvergadering. Gelukkig zijn mijn kinderen fan van pizza, want daar zullen we het vanavond mee moeten doen, vrees ik. Later deze week verwen ik ze nog wel eens extra.
22:00 – Ik klap mijn laptop dicht. Nog even in de zetel met een lekker theetje. De dag zit er op.