Op 8 maart is het Internationale vrouwendag – een dag met diepe wortels in de vakbeweging. Op die dag in 1908 legden textielarbeidsters in New York het werk neer voor gelijk loon, betere arbeidsomstandigheden en een einde aan seksuele intimidatie op de werkvloer. Die kleine vonk werd de motor van een internationale strijd die meer dan een eeuw later nog steeds gevoerd moet worden.
Dat weet ook Mara de Belder, personeelsvertegenwoordiger bij Pleegzorg, feministe en jonge mama. Voor haar is internationale vrouwendag altijd een belangrijke dag geweest.
De Belder: “Mijn omgeving wist dat ook wel – ik kreeg dan een bloemetje of een berichtje om mij een fijne vrouwendag te wensen. Maar sinds ik mezelf ben gaan engageren in feministische organisaties én bij de vakbond koppel ik die dag veel meer aan echte strijd. Ik probeer steeds aanwezig te zijn op acties. Dus ook toen mijn dochtertje vorig jaar nog maar een maand oud was, ben ik toch in Antwerpen de sfeer gaan opsnuiven tijdens de actie van Collecti.e.f 8 maars, een feministische organisatie.”
Hoe heeft je vakbondswerk je perspectief op gendergelijkheid veranderd?
De Belder: “Op m’n vorige job hadden ze al snel door dat ik niet op m’n mondje gevallen ben. Dus vakbondswerk was me op het lijf geschreven. Die job was in de zorg, een overwegend vrouwelijke sector – 90% van mijn collega’s waren vrouwen. Ook onze vakbondsploeg weerspiegelde die verhouding. We hadden maar één mannelijke personeelsvertegenwoordiger. Onze directeur was, uiteraard, wel een man. Hij was bovendien iemand waar we het als vakbondsploeg vaak niet mee eens waren. Het viel ons op dat de directie vaak enkel oren had naar wat onze mannelijke collega te vertellen had. Dat zijn we dan strategisch beginnen gebruiken. Mijn eerste vakbondservaring heeft dus jammer genoeg wel wat stereotypen bevestigd.”
Is vakbondswerk een manier om tot gendergelijkheid te komen?
De Belder: “Dat denk ik wel. Het blijft ook belangrijk dat er in vakbondsploegen een evenwichtige vertegenwoordiging is, zodat ongelijkheid op de werkvloer kan aangekaart worden. Op mijn vorige job stelden we bijvoorbeeld vast dat een groot deel van de vrouwelijke collega’s hun anciënniteit niet mocht overnemen bij aanwerving, terwijl dit voor een mannelijke collega’s nooit een probleem was. Als wij toen niet mondig hadden opgetreden, waren we daar niet achter gekomen.”
“Ook naast de werkvloer zijn er thema’s die kunnen bijdragen tot meer gendergelijkheid op het werk. Ik denk dan aan de acties voor de kinderopvang, of de strijd tegen besparingen in vrouwelijke sectoren als de zorg, of een betere werk-privébalans. Het is belangrijk dat we daar op blijven inzetten.”
“Ik heb helaas al wat stereotypen bevestigd gezien”
Je bent een mama van twee jonge kindjes, je werkt voltijds en stort je bovendien ook nog eens voluit in het vakbondswerk. Hoe valt dat te combineren?
De Belder: “Mild zijn voor jezelf is de sleutel. Ik ga niet overal geraken en zal niet alles kunnen. Meer dan je best kan je niet doen. Maar aan de andere kant put ik ook energie uit mijn engagement. Het zorgt voor perspectief. Problemen waar ik tegenaan loop – zowel privé als op het werk – kan ik in een breder maatschappelijk kader plaatsen en neem ik minder persoonlijk. Door mijn contacten met anderen voel ik me minder alleen met mijn problemen. Ik wéét dat collega’s en vrienden vaak tegen dezelfde dingen aanlopen. Dat maakt het ook makkelijker om mensen te zoeken die samen die problemen mee willen oplossen. Het geeft hoop.”
Wat zijn jouw plannen op internationale vrouwendag?
De Belder: “Ik ben van plan een week lang geen huishouden te doen. Mijn partner en ik hebben een goede balans in de taakverdeling, maar ik vind het belangrijk om te blijven aantonen hoeveel er eigenlijk bij zorgtaken komt kijken. Het belooft een chaotische week te worden (lacht). Ik twijfel nog of ik mijn staking ook een dagje ga doortrekken op mijn werk of net een actie op poten ga zetten voor mijn collega’s. ’s Avonds ga ik ongetwijfeld aansluiten bij de acties van Collecti.e.f. 8 maars.”
BEN JE MEE? STEM 2!
ACV Puls eist:
- Meer vrouwen in het sociaal overleg
- Respect en betaalde tijd voor zorgtaken
- Gelijk loon voor gelijk werk
- Veiligheid op het werk én op de straat
Auteur: Sofie Van Der Vreken