Mijn vriendin Sara zit net als ik op een hectische rollercoaster om haar job met co-ouderschap te combineren. Tijdens een gezellig café-avondje vertelde ze me enigszins gegeneerd dat ze sinds enkele weken haar intense job in de non profit – die ze afbouwde naar vier vijfde omwille van de combinatie met haar gezin – nu aanvult met een flexi-job in de retail.
Op haar zaterdagen zonder kinderen vindt ze het wel fijn om eens iets helemaal anders te doen. Ze helpt er bovendien een vriendin mee uit de nood. En het extra budget maakt uitstapjes mogelijk buiten de strakke budgettaire lijntjes van haar alleenstaande gezinsinkomen.
Sara en ik hebben het zelden over mijn vakbondswerk. Maar ze is wél één van mijn vriendinnen die onze vakbondsdoelstellingen een warm hart toedraagt. Dus ze vertelt er meteen bij dat ze wéét dat haar keuze onze sociale zekerheid niet vooruit helpt. Ze wéét dat het stelsel van flexi-jobs de loonvoorwaarden van reguliere jobs onderuit dreigt te halen. Maar toch…
“Ook in 2024 blijven we onverminderd het stelsel van de flexi-jobs bevechten, dat onze regering wil uitbreiden naar een hele reeks sectoren”
Dat Sara combinaties zoekt die het geluk van haar en haar kinderen voorop plaatsen, kan ik ook met mijn vakbondspet op alleen maar kan ondersteunen. Streven naar werkgeluk is immers de core business van ACV Puls. Iedere dag werken we aan een samenleving die de basisbehoeften van mensen en hun streven naar geluk ondersteunt. Het complexe geheel van al die verschillende individuele belangen biedt een ambitieus potentieel dat verder reikt dan de optelsom van ieders individuele inspanningen. Het is als vakbond onze troef, maar ook onze verantwoordelijkheid, om die collectieve kracht telkens opnieuw onder de aandacht te brengen, te bepleiten, technisch-juridisch te onderstutten en onvermoeibaar te beschermen.
En dus blijven we ook in 2024 onverminderd het stelsel van de flexi-jobs bevechten, dat onze regering wil uitbreiden naar een hele reeks sectoren. Net zoals we bij iedere onderhandeling cafetariaplannen proberen af te remmen. Want ze ondergraven onze collectieve kans op dat hoognodige ouderschapsverlof en die zó welgekomen landingsbaan. Ze verdrukken kwaliteitsvolle jobs met fatsoenlijke loonvoorwaarden in de zorgsector, die voor patiënten, kinderen en ouderen degelijke zorg garandeert. En we riskeren er bovendien een hele poel aan tweederangsjobs met slechtere inkomens door te creëren – want Sara werkt op zaterdag natuurlijk zonder toeslag.
Dus Sara, ik wens je de allermooiste combinatie arbeid-gezin. Heb je vragen over de impact van je keuze op je individuele sociale zekerheidsrechten? Laat je graag je loonfiche voor dat zaterdagwerk even nakijken? Je kan bij ons terecht. Maar onze strijd tegen de flexi-jobs zetten we ook in 2024 onverminderd verder. We hebben het nog over tijdens onze volgende babbel.
Standpunt: Lieveke Norga | Foto: Wouter Van Vooren