Achter de schermen van ACV Puls
De medewerkers van ACV Puls zetten hun beste beentje voor om je te helpen.
In Puls Magazine laten we je even meekijken achter de schermen van een dagje vakbondswerk.
Deze maand maak je kennis met Sylvie Lebon, administratief medewerkster in Gent.
7:30. 18 december, mijn laatste werkvrijdag van 2020. Ik stap op de fiets. Na een half uurtje trappen kom ik aan op het kantoor in Gent. Sinds de coronacrisis werk ik bijna altijd van thuis, maar sommige dingen kunnen enkel op kantoor. Zoals de post doornemen of documenten printen. Daarom hebben we een beurtrol.
7:55. Er is vandaag nog één andere collega op kantoor. Terwijl ik mijn waterfles vul en een koffie zet doen we even een babbeltje. We zien mekaar al zo weinig!
8:15. Eerst de mailbox. Daar komen alle vragen van leden uit Oost-Vlaanderen in, dus dat is wel wat. Iemand vraagt of ze recht heeft op een eindejaarspremie. Ze was technisch werkloos omwille van corona. Ik kijk het even na. Iemand anders vraagt juridische hulp omdat hij net ontslagen is. Die vraag stuur ik door naar mijn juridische collega’s. En zo werk ik alle mails verder af.
9:40. Een lid belt omdat ze in januari van werk verandert. Ze vraagt of het volstaat dat ze dat via deze weg laat weten. Natuurlijk, maar het kan ook
via de website, leg ik uit. Ik pas alles meteen aan in onze databank. Goed dat ze gebeld heeft, merk ik. Want door haar loopbaanswitch heeft ze volgend jaar recht op een vakbondspremie.
10:00. Ik ben door de mails heen. Straks kijk ik nog eens. Maar nu eerst de papieren post. Elke dag komen er wel formulieren voor vakbondspremies binnen. December is een drukke periode. Want dan worden de premies van de interimmers uitbetaald. En daar is meteen ook hun eindejaarspremie aan verbonden. Het gaat om flinke bedragen, dus die verwerken we zo snel mogelijk.
10:25. Een militant belt om een ondernemingsfolder te laten opmaken. Na de postverwerking verzamel ik alle gegevens en ga ik aan de slag.
12:05. Ik zit eenzaam in de refter. Er is niemand. Dat was voor corona wel anders. Gelukkig heb ik dit weekend met enkele collega’s afgesproken voor een wandeling. Ik mis ze wel.
13:45. Een collega vraagt om pamfletten te versturen, actiemateriaal klaar te leggen, nog wat ledengegevens aan te passen en syndicaal verlof aan te vragen voor militanten die vorming willen volgen. De voorbije maanden waren heel druk. Tijdens de sociale verkiezingen is er veel te verwerken, dit is nu voor een paar jaar weer voorbij. Ik heb nu tijd om verder te werken aan de folder die de militant vanochtend vroeg.
17:10. Het werk zit erop. Ik tik uit en stap op de fiets. Even mijn hoofd leegmaken voor ik thuis kom…