Een kus is maar een kus. Of toch niet? Het antwoord neemt Canadees woelwater Xavier Dolan bijna twee uur lang in beraad, in een van zijn toegankelijkste films tot nog toe. Na matige internationale projecten met ‘gewichtiger’ casts, keert hij met ‘Matthias et Maxime’ terug naar zijn thuisstad Montreal. En naar zichzelf.
Jeugdvrienden Matthias en Maxime (of Matt en Max) zijn close, maar bewandelen in het leven uiteenlopende paden. Fils à papa Matt (Gabriel D’Almeida Freitas) heeft het netjes voor elkaar: advocaat, strak in het pak en een vriendin die samen met zijn moeder tuinfeestjes organiseert. De zachtaardige Max (Dolan), met tattoos op de armen en een wijnvlek op zijn gezicht, is barman en zorgt voor zijn (ex-)verslaafde moeder. Zijn broer heeft betere oorden opgezocht.
Zo ver mogelijk weg zijn: dat lijkt ook het voornemen van Max. Tijdens een vriendenweekend vertelt hij Matt dat hij binnenkort voor twee jaar naar Australië trekt. Een verloren weddenschap brengt de twee vrienden samen voor de camera van de constant Engels en Frans door elkaar ratelende zus van een vriend. Zij maakt een kortfilm “genre impressioniste et genre expressioniste à la fois. Et tout à coup genre bàm. Comme like”. Hun inbreng is simpel: ze moeten elkaar gewoon kussen. Die kus opent een doos van Pandora, terwijl Max’ vertrek steeds dichterbij komt.
Voor het eerst sinds zijn geschifte ‘Tom à la ferme’ uit 2013 regisseert Xavier Dolan opnieuw zichzelf. De dialogen in het Québécois, vol ironie, taalspielereien en geestige sociale commentaar, de neurotische camera en de resem songs op de soundtrack zijn weer present. Maar het Canadese wonderkind is dertig ondertussen, en toont zich volwassener en meer ingetogen dan in zijn eerder werk.
‘Matthias et Maxime’ voelt aan als een laatbloeiende coming-of-agefilm, waarin twee vrienden hun identiteit en relatie onverhoeds tegen het licht houden. Te midden van getater en gedoe van vrienden, bazen, collega’s en familieleden moeten Matt en Max laten bezinken wie zij zijn of willen zijn, voor zichzelf en voor elkaar. Dolan rijgt scènes uit een vriendschap aan elkaar tot een intimistisch melodrama over verlangen. Eentje dat, u raadt het misschien, een beetje “genre impressionistisch en expressionistisch tegelijk” is…
‘Matthias & Maxime’ komt op 12 februari in de Belgische cinema’s.
Auteur: Karin Seberechts