De staat van onze democratie
P.D. – Eeklo
Om de bezuinigingen in de cultuursector te verdedigen verkondigde de Vlaamse minister-president Jan Jambon dat iedereen de 
buikriem moet aanhalen. De N-VA maar ook andere partijen vonden het niet de moeite om dit in hun verkiezingsprogramma op te nemen. Het wordt stilaan een gewoonte in de Vlaamse en Belgische politiek om de kiezer niet meer te informeren over het echte programma maar te liegen en na verkiezingen maatregelen te nemen waarvoor ze niet verkozen zijn.
Zo sprak geen enkele partij in haar programma over de verhoging van de pensioenleeftijd maar voerde de regering-Michel dit toch door, goed wetend dat de overgrote meerderheid van de Belgen daartegen is. Hetzelfde met de afschaffing van de woonbonus in het Vlaamse landsdeel. Maar wat ze dan wel beloven, doen ze ook niet. Zo beloofde de N-VA om de uitkeringen tot boven de armoededrempel te doen stijgen maar deed ze net het omgekeerde.
Hierdoor krijgen de kiezers, geheel terecht overigens, het gevoel dat de democratie niks meer betekent. Dat ze mogen stemmen op wie ze willen maar dat er niks verandert, dat politici onderling inwisselbaar zijn en nooit de belangen van het volk maar altijd het eigenbelang en dat van de Voka-vrienden dienen. Bart de Wever gaf dat ooit zelfs grootmoedig toe door te zeggen dat niet de kiezer maar ‘Voka zijn echte baas is’. Daarmee gaf hij aan dat het algemeen belang bij hem van geen tel is maar enkel en alleen het belang van de 16.000 Voka-leden (0,14% van de bevolking). Hij zal daar na zijn politieke carrière ongetwijfeld een vetbetaald postje aan overhouden (net zoals Karel De Gucht, wijlen Jean-Luc Dehaene, wijlen Karel Van Miert en zowat alle andere toppolitici).
Voka soigneert immers graag diegenen die hen miljarden euro’s aan subsidies toestoppen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat mensen op het extreemrechtse VB gaan stemmen. De Wever zei dat we hem mochten afrekenen op de resultaten van het VB. Als er nu verkiezingen zouden zijn zou het VB de grootste partij worden in het noorden des lands. De Wever is dus niet alleen politiek een loser (de N-VA verloor 280.000 stemmen) maar ook zijn project om het VB te doen krimpen is hopeloos mislukt. Dat komt ervan als je zelf extreemrechts wordt.
De andere zogenaamd democratische partijen zouden beter een eigen project ontwikkelen in plaats van achter de NVA aan te lopen, tenminste als ze niet totaal irrelevant willen worden. Inhoudelijk zijn ze dat al. Dat bewijst het Vlaams regeerprogramma dat eerder lijkt op een politiereglement dan op een begeesterend project, om het met Rik Van Cauwelaert te zeggen.
De regeringspartijen verloren bij de verkiezingen van mei 2019 als nooit tevoren maar gedroegen zich desondanks als overwinnaars. Ze doen gewoon voort. Maar de leugens verspreiden zich niet alleen tijdens de campagnes vóór de verkiezingen maar vormen ook de corebusiness van de regeringspartijen erna.
“Iedereen moet bezuinigen”, beweert Jambon. Iedereen? In 2018 werd voor maar liefst 85 miljard euro aan dividenden uitgekeerd. Een absoluut record en een stijging met 93% tegenover 2017. De bedrijven met meer dan 1.000 werknemers profiteerden van de tamme houding van de vakbonden die zich letterlijk met een kluitje in het riet lieten sturen en konden zo zelfs 294% meer dividenden uitkeren. De Belgische werknemer is het slachtoffer en komt er qua koopkrachtstijging heel bekaaid af in vergelijking met de rest van Europa.
Ondertussen is België het eerste land ter wereld waar bedrijven meer subsidies krijgen dan ze belastingen betalen. Tegenover deze 
subsidies staat geen enkele tewerkstellingsvoorwaarde. Lobbywerk en gaan eten met De Wever in de duurdere Antwerpse restaurants volstaat. En ook de Vlaamse regering doet haar duit in het zakje door in de begroting, ondanks de fenomenale winstuitkeringen, opnieuw honderden miljoenen aan cadeaus voor de bedrijven te voorzien. Daardoor zullen duizenden mensen – en dat zijn niet alleen mensen uit de cultuursector – hun job verliezen. Voka en de aandeelhouders juichen, de middenklasse, de werknemers, de gepensioneerden, de zieken en de werklozen betalen het gelag.
De democratie wordt uitgehold. Iedereen die kritiek heeft, wordt kaltgestellt. Dat hebben talloze ngo’s met kritische reflexen al mogen ondervinden. Voor hen is er in het volksnationalistische ‘Vlaanderen’ van De Wever geen plaats. De mensen zullen wel leren hoe en wat ze moeten denken via de ‘Vlaamse canon’ en België zal weer een paar plaatsen dalen op de lijst van democratieën. Nu al staat België geboekstaafd als een ‘gebrekkige’ democratie, in tegenstelling tot Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen die tot de volwaardige democratieën behoren. Maar als het gaat om het pamperen van bedrijven, de lonen van politici en het aantal politici per inwoner behoren we tot de absolute wereldtop. Zo verdient een Belgische premier zowat het dubbele van een Nederlandse.
Maar dat is niet alles. In België hebben we 7 minister-presidenten en 68 ministerposten, in Nederland hebben ze 1 minister-president en 11 ministers en 4 zonder portefeuille. Nochtans is de Nederlandse economie per inwoner veel groter, zijn er minder mensen in armoede en is er een betere sociale zekerheid en veel minder schulden (65% tegenover 105% van het BNP in België). Maar ook wanneer het gaat om corruptie en sociale cohesie doet België het met zijn 27ste plaats veel slechter dan Nederland op 6.
Daarmee wil ik niet gezegd hebben dat in Nederland alles beter is. Zeker niet. Wel dat ons land op veel punten ondermaats presteert en dat daar ook oorzaken voor zijn. Miljardencadeaus uitdelen zonder enige tegenprestatie en politici veel te veel betalen, zijn twee van die oorzaken.
Pak fiscale ontsporingen aan
M.S. – Kontich
In de krant heb ik gelezen dat de omstreden familie Appeltans, bekend als verhuurder van talloze studentenkoten, in 2003 de 
naamloze vennootschap Arlima oprichtte en een klein vastgoedimperium uitbouwde door in ijltempo leningen aan te gaan en huizen op te kopen. Kort voordien was in de pers te lezen dat ‘elke investering van een vennootschap die er op gericht is meerwaarde te creëren, voldoet aan de voorwaarde voor fiscale aftrek’. Ik vraag me dan af of die familie Appeltans haar ‘imperium’ niet vooral opbouwde op kosten van de belastingbetalers.
Begin december velde het hof van beroep in Gent een arrest dat zegt dat een privé-appartement op de zaak volledig fiscaal aftrekbaar is. Zo’n uitspraak doet ieder mens met een beetje gevoel voor rechtvaardigheid steigeren. Verbaast het nog dat we kampen met een tekort op de begroting waar de gewone burgers altijd opnieuw moet voor opdraaien?
Het ACV en anderen moeten alle ‘legale maar oneerlijke’ methodes bestrijden die alleen maar dienen voor de verrijking van personen en die onze Schatkist pluimen. Niet alleen schadelijk voor de staatskas maar ook voor onze sociale zekerheid. Er moeten concrete wetsvoorstellen op tafel komen om een einde te maken aan deze onzinnige, onaanvaardbare praktijken.
Er zijn heel veel onrechtvaardigheden die gigantische veel geld kosten aan de staatskas. Als we die concreet aanklagen én aanpakken, is er geen gat meer in de begroting.