ZELFSTANDIGEN
P.P. – PER E-MAIL
Goede vakbondsvrienden, met stijgende verwondering heb ik het interview over zelfstandigen zonder personeel in Ons Recht van januari 2019 gelezen. In het interview zegt Michel Piedfort dat de traditionele opdeling tussen werknemers en zelfstandigen, voor zover ze beiden onder het gezag van iemand staan, achterhaald is. Hij komt op voor één statuut en gelijke toegang tot sociale rechten voor iedereen die werkt. Op die stelling komt geen kritische reactie van de vraagsteller.
Ik kan echt niet volgen. Een zelfstandige werkt per definitie voor verschillende opdrachtgevers en / of klanten. Zodra een zogenaamde zelfstandige voor één enkele opdrachtgever of eventueel voor meer dan één opdrachtgever werkt, maar dat doet onder het gezag, leiding en toezicht van die authentieke werkgever, dan is die werker een valse zelfstandige en kan het alleen de opdracht zijn van een vakbond om die persoon uit dat statuut te ‘bevrijden’.
Heeft niet elke werker recht op een volwaardig statuut?
We beleven een tijd waarin economische machthebbers, daarin gesteund door politieke bewegingen, alsmaar meer een beleid willen voeren met zoveel mogelijk opgedrongen flexibiliteit in de organisatie van het werk in dienstverband. De vakbeweging bestrijdt dit met wisselend succes. De krachtsverhoudingen tussen de sociale partners zijn immers niet zo gunstig. Maar als in mijn eigen vakbondsblad dat fenomeen tamelijk goedmoedig aan bod komt, breekt toch wel mijn klomp. Gelukkig lees ik in hetzelfde nummer van Ons Recht een bemoedigend artikel over de ACV Jongeren die actie voeren tegen tijdelijke baantjes en interims, maar dat kan mijn onvrede niet volledig wegnemen. Ik kan niet aanvaarden dat mijn vakbond service wil verlenen aan zelfstandigen zonder personeel die zogezegd ‘atypisch werken’, terwijl die werkers in de eerste plaats recht hebben op een volwaardig statuut van werknemer en op een vakbond die opkomt voor dat recht.
N.v.d.r.
Michel Piedfort heeft in het interview in Ons Recht zijn persoonlijke visie vertolkt. Als vakbond blijven we uitdrukkelijk de strijd tegen schijnzelfstandigheid en voor een goed werknemersstatuut voeren. Denk maar aan de syndicale en juridische acties tegen het zelfstandigenstatuut van de Deliverookoeriers.
GEPEST DOOR DE OVERHEID
M.D.D. – KROMBEKE
Ik ben 59 jaar oud en ben sinds september 2018 met SWT. Gedurende 41 jaar heb ik gewerkt als begeleidster van mensen met een mentale beperking en gedragsproblemen. Mijn uren waren heel onregelmatig; ik werkte zowel overdag als ’s nachts, en ook op zon- en feestdagen.
In januari 2015 ging mijn opzegtermijn van start. Ik moest wel mijn nachtdienst volhouden tot mijn laatste dag, ook al ben ik sinds 15 jaar reumapatiënte met 30% invaliditeit. Ik wilde volhouden, maar dat was een zware dobber in de praktijk.
Bij de organisatie waar ik werkte, was ik ook 30 jaar lang vakbondsafgevaardigde. Ik hielp er om te knokken voor de rechten van de collega’s rondom mij.
De gepresteerde jaren tellen niet meer volledig mee, ook al werd het anders gezegd bij de start van mijn landingsbaan. Kan de regering zomaar de afspraken veranderen? Ik moet nu elke maand naar de VDAB gaan, actief solliciteren en een opleiding volgen om eventueel werk in een andere sector te kunnen aanvaarden. Ben ik verplicht om verder van huis werk te aanvaarden, in een minder gunstig paritair comité en zonder landingsbaan? Waar kan ik klacht indienen wegens pesterijen van de overheid? Kunnen ze zomaar mijn medisch dossier naast zich neerleggen? Wat met de vele collega’s die nu hun opzeg aan het uitdoen zijn en niet op hun stappen kunnen terugkeren? Wat moet ik doen?
N.v.d.r.
Dit lid heeft van onze LBC-NVK-diensten grondig antwoord gekregen op haar vragen.
DESINFORMATIE OVER LONEN
G.V.B.
In de krant heb ik een artikel gezien met als titel ‘55-jarige verdient 76 procent meer dan een 25-jarige’. Met erbij de tekst dat ‘de loonkloof een blok aan het been is voor de werkgevers’. Het ging over een studie van het sociaal secretariaat Acerta en over de loonsverhogingen die bedienden in de privésector krijgen op basis van anciënniteit.
Veertig jaar lang werkte ik als bediende in het paritair comité 218, tegenwoordig spreken ze over PC 200. In mijn bedrijf was een systeem van loonsverhogingen op basis van het aantal gewerkte jaren totaal onbestaande, en ik hoor hetzelfde van veel andere werknemers uit kleine ondernemingen. Loonbarema’s werden alleen gebruikt om het loon bij indiensttreding te bepalen, verder lieten de bedrijven die links liggen. Gevolg: wie nieuw in dienst kwam, kreeg een geactualiseerd startloon, en de oudere werknemers bleven werken tegen hun oude startloon; het enige wat zij erbij kregen was de indexaanpassing.
Ik vraag me af in welke mate die ‘studie’ van Acerta wetenschappelijk onderbouwd was, en vooral wat er met die ‘resultaten’ zal worden gedaan. Hopelijk zal dit niet leiden tot een polarisatie tussen jonge en oude werknemers. Als vakbond voor de 21ste eeuw zou het interessant zijn als de LBC-NVK de resultaten van deze ‘studie’ eens zou kunnen bestuderen en analyseren.
OPENBAAR VERVOER
L.M. – PER E-MAIL
Een Gelukkig Nieuwjaar aan de ploeg van Ons Recht en alle lezers! Wanneer eens aandacht voor de nood aan beter openbaar vervoer met trein, tram en bus? Het openbaar vervoer is echt rampzalig. Ik zie veel bussen met de boodschap ‘Geen dienst’ passeren. Soms daagt er zelfs geen bus op, met als uitleg dat de bus een panne heeft of dat de chauffeur ziek is. En mensen die van de trein komen, moeten vaak rennen om hun bus te halen. Hier moet écht iets aan gebeuren.
ZINLOOS WERK
H.D.W. – LEUVEN
Als lid van de LBC-NVK ontvang ik al zo’n goede 30 jaar Ons Recht. Een degelijk en belangrijk blad. Ik las daarin het artikel ‘Waarom werken we?’ van Peter Bakema. Een interessant artikel over een thema dat me, ook als specialist in de arbeidspsychologie, erg na aan het hart ligt: arbeid. Maar met één bedenking heb ik wel veel moeite: de stelling dat ‘maar liefst 37% van de werknemers zijn baan zinloos vindt’. Die stelling is manifest onjuist. Ik doe zelf sinds vele jaren onderzoek naar de beleving van arbeid maar heb nooit zo’n cijfer kunnen vaststellen. Deze bewering is voor mij ‘fake news’. Verder wens ik de LBC-NVK alle succes toe met zijn blad, een belangrijke bron van informatie in een wereld die almaar meer verrechtst.
N.v.d.r.
De vaststelling dat 37% van de werknemers zijn baan zinloos vindt, is toch niet echt uit de lucht gegrepen. Dit cijfer komt uit onderzoek van het Britse marktonderzoeksbureau YouGov. Uit onderzoek van de Antwerp Management School kwam een vergelijkbaar resultaat naar voren: zo’n 33% van de werknemers vindt zijn werk zinloos. De in het artikel genoemde David Graeber schat het aandeel van de nutteloze jobs zelfs op 73%. In het Nationaal Geluksonderzoek van professor Lieven Annemans (UGent) geeft 23% van de werknemers zijn werk een onvoldoende. Volgens diverse studies zitten heel wat werknemers dus niet goed in hun vel op hun werk.
Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat.
Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen:
Redactie Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen.
E-mailen kan uiteraard ook: lbc-nvk.communicatiedienst@acv-csc.be.