Belangrijk is allereerst de vraag of je effectief geen recht hebt op de premie zoals je werkgever beweert. Check dus of er inderdaad geen premie is voorzien op sectoraal of ondernemingsniveau, bijvoorbeeld in een cao, in het arbeidsreglement of in de individuele arbeidsovereenkomst. Zelfs als er geen schriftelijke regeling voorhanden is, kan de jarenlange uitbetaling van de premie erop wijzen dat je werkgever zich wel degelijk heeft willen verbinden om een premie te betalen. Zeker als je collega’s eveneens de premie ontvangen hebben en de berekening van het bedrag min of meer duidelijk is. Er is dan eventueel sprake van een gebruik of een eenzijdige verbintenis (‘verworven recht’).
‘Onverschuldigde betaling’
Als de werkgever zich effectief heeft vergist, is er sprake van een ‘onverschuldigde betaling’. Volgens het Burgerlijk Wetboek moet de persoon die een onverschuldigde betaling heeft ontvangen zulke sommen terugbetalen. Een onverschuldigde betaling kan met andere woorden worden teruggevorderd door je werkgever.
In de rechtspraak wordt er vaak vanuit gegaan dat het niet aan de werknemer is om te controleren of zijn loon correct is betaald. Het is aan je werkgever om zo gauw mogelijk te reageren. Hij zal niet alleen moeten aantonen dat de uitbetaalde sommen niet verschuldigd zijn maar ook welke fout of vergissing hij precies heeft begaan. Alleen in die omstandigheid kan je werkgever de sommen terugvorderen.
Geld inhouden
Je werkgever kan deze bedragen niet eenzijdig inhouden op het loon van de volgende maanden. De Loonbeschermingswet bepaalt immers op limitatieve wijze welke eenzijdige inhoudingen de werkgever kan doorvoeren op het loon. Het recupereren van onverschuldigd betaalde premies valt niet onder één van die uitzonderingen. Als er geen akkoord kan worden gevonden tussen de partijen, zal je werkgever naar de rechtbank moeten stappen. Is een akkoord wel mogelijk, dan wordt vaak onderling een afbetalingsplan afgesproken, waarbij de onverschuldigde bedragen gespreid worden terugbetaald.