Na heel wat onderling gekrakeel is de federale regering van Charles Michel dan toch ten val gekomen. Eerst sloeg regeringspartij N-VA de deur dicht, wat later bleek de resterende coalitie niet langer de steun te kunnen krijgen van een meerderheid in de Kamer. “De oorspronkelijke regering tekende voor het asociaalste regeerakkoord uit de recente geschiedenis”, zegt Stefaan Decock, algemeen secretaris van de LBC-NVK. “Na het opstappen van de N-VA was er een kans om meer sociale keuzes te maken, maar nu hebben we dus gewoon een regering die de lopende zaken mag beheren.”
Ons Recht: Wat zijn voor de vakbond de grote prioriteiten in de komende maanden?
Stefaan Decock: “De loonwet van 1996 zet een zware domper op het loonoverleg. Wij willen dat deze bedenkelijke wetgeving, kwalijk voor de koopkracht van de werknemers, aan de kant wordt geschoven. We willen vrije loononderhandelingen in het belang van de werkende bevolking. De bonden willen een duidelijke en toereikende loonmarge kunnen afspreken met de werkgeversorganisaties. Zeker wanneer de economie goed boert en veel bedrijfswinsten stijgen, is het maar normaal dat ook werknemers en mensen met een sociale uitkering hun deel van de koek krijgen. We eisen ook dat de loonbarema’s worden gerespecteerd.”
“De huidige politiek rond de ‘eindeloopbaan’ zint ons evenmin. Als de regering alle wegen afsluit die het mogelijk maken om langer werken draaglijk te maken, is ze verkeerd bezig. De vakbond pleit voor het 55-60-65-plan. Op zijn 55ste moet de werknemer in een landingsbaan kunnen stappen, met het recht op een uitkering. Op zijn 60ste moet de werknemer met SWT kunnen gaan zonder beschikbaar te moeten blijven voor de arbeidsmarkt. En 65 moet de wettelijke pensioenleeftijd zijn, niet de 67 jaar die de regering-Michel afkondigde.”
“Wij geloven niet in een politiek die werknemers bestraft als ze bepaalde keuzes maken. Met de huidige aanpak jaagt de regering velen de ziekteverzekering in. Werkgevers moeten ook hun financiële verantwoordelijkheid opnemen en die niet afwentelen op de maatschappij. Werknemers moeten duidelijk weten wat de financiële consequenties zijn wanneer ze in een landingsbaan stappen of met SWT vertrekken.”
Migratie
Ons Recht: In december stond de Wetstraat in vuur en vlam over het VN-Migratiepact. Hoe denkt de vakbond hierover?
Stefaan: “Sommigen hebben op een bedroevende manier aan stemmingmakerij gedaan. Migratie is een realiteit, maar de bedreigingen worden vanuit bepaalde hoeken gigantisch opgeklopt. Zo maak je de bevolking nodeloos bang. Ik zeg niet dat we problemen onder de mat moeten vegen. Migratie in de wereld is een complexe realiteit omdat de oorzaken ervan ook erg verschillend zijn. Om te beginnen moet de menswaardigheid in alle omstandigheden primeren. Een internationale aanpak is hoe dan ook noodzakelijk. We hebben geen politiek geïnspireerde bangmakerij nodig, wel sereniteit. Ernstige politiek voer je niet door racisme te voeden en mensen uit te sluiten. Als het mogelijk is om internationaal afspraken te maken waardoor je migratie beter en menselijker kan laten verlopen, is dat een stap vooruit. Daarnaast moeten we ook meer willen investeren in ontwikkelingssamenwerking zodat mensen minder de noodzaak voelen om weg te trekken uit hun eigen land. Maar dat zal niet volstaan. Er is ook nood aan een antwoord op de klimaatverandering, rechtvaardige handel, onderwijs, vrede enzovoort. In december kwamen in Brussel 70.000 mensen op straat tegen de klimaatverandering, een signaal dat ook onze politiek niet mag negeren.”