Grote eensgezindheid en vastberadenheid bij personeel
De werknemers van de bagageafhandelaar Aviapartner op Zaventem hebben met de moed der wanhoop hun directie tot een akkoord gedwongen. Zal de directie deze keer de toezeggingen daadwerkelijk respecteren? Ons Recht zet de feiten op een rijtje.
Dinsdag 9 oktober, Vilvoorde
We komen samen met zo’n 30 vakbondsmilitanten van Aviapartner. Het ongenoegen is groot bij de werknemers. De directie lijkt haar laars te willen vegen aan de afgesproken minimale personeelsbezetting op de werkvloer. Vacatures worden niet ingevuld, ook al zijn er kandidaten. Langdurig zieken krijgen niet de kans om het werk te hervatten. Interimmers hangen na maanden of jaren goed te hebben gewerkt nog altijd vast aan dagcontracten! Anciens wordt het leven zuur gemaakt. De directie doet alles om toch maar op personeel te kunnen besparen. Maar de activiteit winstgevend maken is onmogelijk met de huidige contracten met klanten.
Wat moet de vakbond doen? Praten met de directie levert al anderhalf jaar niets op. Talloze meetings en veel overleg, maar de directie geeft geen krimp. De werkgever lijkt de draak te steken met de verzuchtingen. Oké, we zullen een brief sturen naar de raad van bestuur en de Europese directie. Staken om de druk te verhogen? Dat zal zich in de media tegen ons keren. Voorlopig plannen we alleen een symbolische actie op 13 november.
25 oktober
Weken te laat heeft de directie een beloofde premie uitbetaald, maar met een twijfelachtige berekening. Iedereen krijgt veel minder dan verwacht. Boze werknemers eisen uitleg van de directie. De vakbondsafgevaardigden worden verzameld. De uitleg van de directie is schijnheilig en respectloos. Het personeel wil niet meer aan de slag. De staking, die we hoopten te vermijden, is een feit.
30 oktober
Aviapartner heeft vijf pijnlijke, uitputtende stakingsdagen achter de rug. De directie blijft zeggen dat de werknemers overdrijven, onredelijk zijn, problemen zoeken waar er geen zijn. Eén van de directeurs aan tafel verstaat geen Nederlands maar vraagt ook geen vertaling. Iedere dag spelt hij ons de les over ‘de schade die de staking toebrengt aan het bedrijf’. Alsof we dat niet wisten. De werknemers willen wat graag het werk hervatten. Maar de directie wil geen compromis.
31 oktober
Om 14.30u zit de Europese topman voor het eerst mee aan tafel. Vijftien uur later ligt een ondertekende tekst op tafel. De bedrijfs-top heeft begrepen dat de uitrookstrategie niet werkt! De werknemers waren deze keer te eensgezind en vastberaden. Aviapartner moet toegevingen doen op het vlak van werkdruk en veiligheid. De ochtendploeg hervat het werk.
6 november
De vakbondsafgevaardigden en de Belgische directie buigen zich over de toepassing van het nieuwe akkoord. Al snel blijkt dat Aviapartner zijn streken niet heeft verleerd. De directie zoekt naar achterpoortjes en creatieve lezingen van de tekst, om de toezeggingen te minimaliseren. Het personeel is opnieuw aan de slag. Maar wat zullen we als vakbond deze keer weer uit de kast moeten halen om effectief de werkdruk te verminderen, de minimumbezetting te verbeteren en de veiligheid op te krikken?