Modeontwerper Alexander McQueen zette acht jaar geleden een punt achter zijn leven. Een triest orgelpunt zou je het kunnen noemen, na een leven dat alles weg had van een uitzinnige opera. Het jongste kind van een taxichauffeur uit de Londense East End groeide uit van leerjongen in de befaamde kleermakerstraat Savile Row – hij heette toen nog Lee McQueen – tot één van de felst besproken modeontwerpers van de jaren 1990 en 2000.
Van bij zijn afstudeercollectie aan Central Saint Martins kunstacademie (1991) tot aan zijn laatste show (drie maanden voor zijn dood) maakte McQueen naam voor zichzelf en ging hij over de tongen. Dat had te maken met zijn bescheiden afkomst en zijn prachtige collecties voor Givenchy, Gucci én zichzelf, maar vooral met zijn shows: zonderlinge, gechargeerde theaterstukken die verbazing wekten en zelden onbewogen lieten. De wereld van de haute couture reageerde verdeeld op de zinnelijke en vaak morbide inslag ervan.
De vraag of zijn ‘theater’ (seksueel) geweld sublimeerde dan wel aankaartte, vergezelde menige show. “Mijn werk moét emoties oproepen”, zei McQueen daarover, “of het nu walging of verwondering is. Als het je niks doet, heb ik mijn werk niet goed gedaan.”
Documentairemakers Ian Bonhôte en Peter Ettedgui bewijzen met ‘McQueen’ dat een documentaire minstens zo meeslepend kan zijn als een drama in vijf bedrijven. Maar meer nog dan meeslepend is dit een onverwacht warme kijk op de opkomst en neergang van een geboren kunstenaar.
In archiefbeelden zien en horen we McQueen aan het werk tijdens alle etappes van het creatieproces, en getuigen naaste medewerkers, familie, leraren en inspiratoren met vertedering over zijn persoon. Over zijn talent, zijn energie en zijn immense creativiteit, over zijn vrolijkheid en eigenzinnigheid, over getroebleerde vriendschappen (onder meer met ‘wegbereidster’ Isabella Blow) en over de somberheid die gaandeweg bezit van hem nam.
Bonhôte en Ettedgui stofferen hun film met mooi artwork, geënt op McQueens ontwerpen, maar houden pretentie en zelfgenoegzaamheid, redelijk eigen aan de modewereld, buitenboord. Dat maakt van hun document een hartelijk portret van een onuitputtelijke artiest die een fantastische wereld rond zich schiep en ondertussen als mens wegdeemsterde.
‘McQueen’ draait vanaf 7 november in de Belgische cinema’s.
voor de nederlandstalige trailer van McQueen klik hier
Auteur: Karin Seberechts