Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat.
Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen:
Redactie Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen.
E-mailen kan uiteraard ook:
lbc-nvk.communicatiedienst@acv-csc.be.
MINDER PENSIOEN
W.D. – LINT
De huidige machthebbers pronken graag met allerlei verklaringen en cijfers die moeten aantonen dat de mensen meer inkomen en meer pensioen krijgen. Spijtig genoeg is de realiteit meer dan eens heel anders!
Mijn moeder, nu op weg naar de leeftijd van 98, kreeg van deze regering een bruto pensioenverhoging van 615,95 euro per jaar. Bij nader inzien blijkt dit te resulteren in een nettoverlies van 13,58 euro!
Ik belde hierover met de federale overheidsdienst Financiën, meer bepaald met de belastingen. Daar zeiden ze me dat de beleidsmakers waren ‘vergeten’ om de laagste belastingschalen correct te indexeren. Gevolg is dat heel wat burgers, vooral bejaarden met kleine pensioenen, worden benadeeld door de maatregelen van de regering-Michel.
Ik nam hierover contact op met de federale ombudsdienst. Na onderzoek liet deze dienst me weten ook niet te kunnen helpen omdat de bestaande wetgeving juist werd toegepast.
Wellicht heeft de regering inspiratie gevonden bij de heer Kafka toen ze dit soort maatregelen bedacht? Het lijkt me wenselijk om de minister van Financiën (Johan Van Overtveldt, N-VA) hierover te bevragen.
PENSIOEN
CARINE – PER E-MAIL
Ik vind het spijtig dat er in het hele pensioendebat zo weinig aandacht gaat naar de werknemers uit de voedingssector. Wij moeten veel uitpakken, heffen en tillen. Ons werk is ook zwaar en stresserend, we moeten van alles doen om alles in orde te krijgen en het klanten naar hun zin te maken. Als 50-plusser maak ik me dan ook soms boos wanneer ik anderen bezig hoor over hun ‘zware beroep’. In een aantal gevallen is terecht sprake van een zwaar beroep, maar is het er niet wat over om ook de leerkrachten tot deze categorie te rekenen?
Waarom laten we niet gewoon iedereen op 60 jaar met pensioen gaan? Iedereen gelijk voor de wet! Waarom al die regels en uitzonderingen?
Ik hoop alleszins dat de inspanningen van de vakbond in het pensioendossier resultaten zullen opleveren, ook voor mij en mijn collega’s in de voedingssector.
ZIEK OF ARBEIDSHANDICAP
A.S. – BALEN
We lezen geregeld artikelen in de media over ‘de krapte op de arbeidsmarkt’. Ik wil graag opmerken dat er heel wat mensen met een arbeidshandicap of langdurig zieken zijn die wat graag (weer) aan het werk zouden willen gaan. Helaas krijgen zij niet de kans daartoe. Er gaat veel kennis en ervaring verloren omdat werkgevers niet bereid zijn om deze mensen in dienst te nemen of hun job te laten houden.
Eerst oordeelden de werkgevers dat er te veel ‘profiteurs’ waren bij de zieke werknemers en eisten ze maatregelen om zieken te ‘heractiveren’. Nu er meer inspanningen worden geëist om zieke werknemers te re-integreren, zorgen de werkgevers er via hun arbeidsgeneesheer wel voor dat langdurig zieken zo gauw mogelijk arbeidsongeschikt worden verklaard zodat ze goedkoop kunnen worden afgedankt. Plotseling zijn de ‘profiteurs’ geen profiteurs meer, maar wel arbeidsongeschikten die weg moeten.
De openbare sector heeft een voorbeeldfunctie op het vlak van gelijke kansen. Deze sector en ook de privé blijven schromelijk in gebreke als het erom gaat zieken en personen met een handicap een kans te geven. Werkgevers: benut de kennis en ervaring van deze werknemers en werkzoekenden. Geef hen de kans om hun talenten te gebruiken. En hou op met oproepen om hen hun inkomen af te pakken, bijvoorbeeld door de werkloosheid in de tijd te beperken.
GROEPSVERZEKERING BIJ SWT
C.L. – LOMBARDSIJDE
Als je als werkloze met het statuut van SWT niet meer beschikbaar bent voor de arbeidsmarkt, heft de fiscus 16,5% belasting wanneer je groepsverzekering wordt uitgekeerd. Meer bepaald vanaf SWT op 62 jaar. Blijf je als werkloze in SWT toch beschikbaar voor de arbeidsmarkt en zoek je actief naar werk, dan blijft de belasting op de groepsverzekering beperkt tot 10%.
Sinds begin dit jaar ben ik met SWT, op aanraden van de onderneming waar ik vroeger werkte. Ik was daar lang in dienst, met als gevolg dat de onderneming me meer dan 36 maanden opzeg moest geven. Ik kreeg mijn opzeg dus nog voor 1 januari 2015.
Fysiek en mentaal ben ik nog in heel goede conditie. Per 1 januari 2018 heb ik me meteen weer beschikbaar verklaard voor de arbeidsmarkt. Ik sta officieel ingeschreven bij de VDAB en zoek actief naar een job. Ik veronderstelde dan ook dat ik slechts 10% belasting zou moeten betalen wanneer de groepsverzekering zou worden uitgekeerd op de pensioenleeftijd.
Maar groot was mijn verbazing toen ik vernam dat ik toch 16,5% zou moeten betalen omdat mijn ontslag dateert van voor 1 januari 2015. Ook al zoek ik officieel weer naar werk. Als ik nog werk zou vinden voor mijn 65ste, zou dat geen verschil maken.
Ik voel me dan ook gediscrimineerd in vergelijking met werknemers die op dezelfde datum als ik met SWT zijn gegaan en die ook beschikbaar blijven voor de arbeidsmarkt maar die hun opzeg pas kregen nà 1 januari 2015. Eigenlijk word ik gestraft omdat ik te lang bij dezelfde werkgever heb gewerkt.
Dit lijkt mij oneerlijk. Ik wil mijn ervaring dan ook graag signaleren aan anderen in dezelfde situatie. Als de regering wil dat ouderen langer werken of weer aan het werk gaan, moet ze methodes vinden die de mensen motiveren.
Foto: Daniël Rys