Hartstochtelijk portret van een woelig Braziliaans gezin (Karine Teles en Otavio Muller).
‘Familie is je beste team’ lees je bovenaan de Braziliaanse affiche van Gustavo Pizzi’s ‘Benzinho’. Of dat zo is, laat ik even in het midden. Waar je wel vanop aan kan, is dat het woelige familieportret dat Pizzi ons voorschotelt alleszins mag meedingen naar de prijs voor de charmantste film van het jaar.
Mater familias Irene houdt even buiten Rio de Janeiro een kluwen van zonen (vier stuks), man, zus en neefje aan de waggel in een woning die rijp is voor de sloop. Hun nieuwe, aanpalende woonst is al even ‘in aanbouw’. Wederhelft Klaus heeft een tanende copy- en boekenzaak én wonderlijke plannen voor de toekomst, zoon Rodrigo sleept her en der zijn tuba mee, zonder beschermhoes, en de kleine tweeling heeft, zoals dat gaat met kleine tweelingen, aandacht nodig. Irene bereddert het allemaal met vuur en weet ondertussen ook nog haar diploma te halen, beddengoed aan de man te brengen en om de haverklap de vasthoudende en loshandige partner van haar inwonende zus af te schepen.
De ‘turbulente vastigheid’ in het bestaan van Irenes ‘team’ gaat enigszins zwalpen wanneer haar 16-jarige zoon Fernando een professioneel handbalcontract krijgt aangeboden in Duitsland en 20 dagen later al moet afreizen.
Gustavo Pizzi schildert met ‘Benzinho’ (Lieveling) rond zijn innemende moederfiguur (een machtige Karine Teles) een even onbevangen als hartstochtelijk portret van een familie die volop bezig is met ‘familie zijn’. Hoe rumoerig en chaotisch zijn ensemble ook oogt, Pizzi zet het beheerst en met precisie in beeld. Er is niks morsigs aan zijn regie, die dit familiale hebben en houden vat in afwisselend felle, komische en intimistische vignetjes, die netjes in elkaar haken, leunend op (onder meer) het intense kleurenpalet van fotograaf Pedro Faerstein.
Pizzi paart huis-, tuin- en keukentumult aan oorverdovende stiltes, die rust en verademing brengen. Het brede kader biedt dit gezin bijna letterlijk de ruimte, de geste, om tegelijk klein én groot te mogen zijn. Om nu eens uit zijn voegen te barsten en dan weer alleen maar dat te wezen wat het uiteindelijk is: een simpel koppel met vier kinderen en aanverwanten die de dingen des levens aangaan; met vreugde om wat heden en toekomst kunnen bieden, met pijn van loslaten en afscheid nemen, en alles wat daartussen ligt. |
‘Benzinho’ komt op 5 september in de Belgische cinema’s.
Auteur: Karin Seberechts