Pensioenen zijn hot!

We doen het uitstekend in ons land. De economie draait als nooit te voren. Jobs smeken om te worden ingevuld. De druk om aan ceo’s van grote bedrijven ferme loonsverhogingen toe te kennen is niet bij te houden. De officiële werkloosheidsstatistieken dalen. En er is geld om voor miljarden nieuwe F16’s te kopen.
Dan is het toch hoog tijd om onze pensioenen te versterken. Hervormingen moet je doorvoeren op het juiste moment. Nu dus!
Om te beginnen moet de pensioenleeftijd op 65 jaar worden gebracht. 67 jaar is een idiotie en een aberratie voor vele werknemers, en niets anders dan een grove inlevering.
De pensioenen moeten naar omhoog. Een pensioen moet hoog genoeg zijn om menswaardig van te kunnen leven. Het maximumpensioen voor bedienden per 1 januari 2018 bedroeg bruto 2.988 euro voor een gezin en 2.390 euro voor een alleenstaande. Wel alleen voor bedienden/kaderleden die 45 jaar voltijds hadden gewerkt en die voor elk van de kalenderjaren minstens aan het loonplafond voor de berekening van de pensioenen zaten. Je moet al over een brutoloon van 3.975 euro beschikken om dat plafond te halen. Niet heel België heeft dat, laat staan dat mensen een loopbaan lang, jaar per jaar, dat loonplafond halen.

Te laag

Het gros van de mensen die een loopbaan lang hebben gewerkt moeten het stellen met een pensioen tussen de 1.000 en 1.700 euro. Onze pensioenen zijn te laag en de vervangingsratio – het verschil tussen je laatste loon en je eerste pensioenuitkering – varieert van 80% voor de laagste lonen tot minder dan 50% voor de hogere lonen. Laat solidariteit een principe zijn dat we met hand en tand verdedigen; de loonplafonds voor de pensioenberekeningen moeten stijgen want anders komt elk solidair systeem onder zware druk. De verhoging van de loonplafonds moet hand in hand gaan met die van de minimumpensioenen, zonder daarbij de mensen met lagere pensioenen te treffen.
Waarom trekken wij van leer tegen deze regering? Omdat ze voortdurend vertrekt van het principe van de communicerende vaten. Wat we aan de ene extra geven, halen we bij een ander weg. Als iemand met een ‘zwaar beroep’ minder lang moet werken, moet een ander maar langer presteren. Als we aan de ‘hardwerkende Vlaming’ iets meer willen geven, halen we dat weg bij anderen, bijvoorbeeld door te prutsen aan de gelijkgestelde periodes voor het pensioen. Zo zet je groepen tegen elkaar op.
Het moet anders en beter. Met juiste en verstandige politieke keuzes zijn en blijven onze pensioenen perfect betaalbaar.
Als er geen positieve kentering komt in het pensioendebat, zal de bevolking zich roeren. Op woensdag 16 mei laten we van ons horen met de grote nationale betoging in Brussel. De pensioenen zijn van ons!