Wie na intensieve begeleiding door de VDAB nog geen job gevonden heeft, moet een baan aangeboden krijgen. Dat heeft het Vlaamse ACV in november voorgesteld op zijn congres. “Basisbanen halen mensen uit langdurige werkloosheid en versterken hun competenties”, stelde nationaal secretaris Ann Vermorgen.
Een basisbaan is een job in de sectoren die maatschappelijke noden lenigen zoals onderwijs, zorg, maatschappelijke dienstverlening, milieusector, sociale economie, natuurparken, sport, openbaar vervoer. Het gaat bijvoorbeeld over huisbewaarders en technische medewerkers in appartementsgebouwen, toezicht bij haltes en op tram en bus of helpende handen bij het maaltijdtoezicht op school.
“De basisbaan moet worden vergoed tegen het sectorale minimumloon en geregeld via een contract van onbepaalde duur”, aldus het ACV. “Zo is de werknemer zeker van een inkomen maar wordt hij wel nog steeds geprikkeld om voort te zoeken naar een andere job. Dankzij vorming en opleiding op de werkplek bouwt de werknemer ook verder aan zijn competenties om te kunnen doorgroeien.”
De basisbanen zouden er zijn voor mensen die wel in het gewone arbeidscircuit kunnen meedraaien, maar er na langdurige activering geen job vinden.
Gemiddeld 1 op de 3 werkzoekenden die bij de VDAB instromen, is na twee jaar bemiddeling en begeleiding nog niet aan het werk. Zij hebben alle inspanningen geleverd die het activeringsbeleid voorschrijft, zonder resultaat. “Wij vinden dat het eindpunt van een activeringstraject een job moet zijn”, vindt de vakbond. “Tegenover jarenlange begeleiding en controle moet het recht op een baan staan. Anders blijven deze mensen aan de zijlijn van de arbeidsmarkt en van de maatschappij.”
Het ACV becijferde dat er zo’n 25.000 basisbanen kunnen worden gecreëerd. Dat zou 285 miljoen euro kosten, als we uitgaan van een brutoloon van 1.700 euro per maand. Ter vergelijking, alle Vlaamse loonkostensubsidies kosten de sociale zekerheid nu 630 miljoen euro.
Snapshots – ACV pleit voor ‘basisbanen’
