Staking bij Oleon levert vooruitgang op voor werknemers

Arbeidsduurvermindering én extra banen

De werknemers van het chemiebedrijf Oleon hebben in september drie dagen lang gestaakt, met resultaat. Ze konden drie dagen arbeidsduurvermindering en extra aanwervingen afdwingen. De LBC-NVK-militanten Patrick Baete en Filip Ridel doen hun verhaal.

Oleon in Ertvelde (bij Gent) maakt basisproducten voor zepen, waspoeders, textiel, papier, cosmetica en toepassingen voor de auto-industrie. Er werken bijna 400 mensen. Het merendeel van het personeel werkt in ploegen, 7 dagen op 7. De werknemers legden op 18 september het werk neer en hielden hun staking drie dagen lang vol.

“In samenspraak met het personeel hebben wij de eisen opgesteld voor onze tweejaarlijkse cao-besprekingen”, leggen Patrick en Filip uit. “De délégues stelden vragen om te achterhalen wat de werknemers belangrijk vinden. Meestal zijn koopkracht en arbeidsherverdeling erg belangrijk. Dit jaar waren de collega’s duidelijk: ze verlangden een kortere arbeidsduur en er moest volk bij komen!”

Het zusterbedrijf in Oelegem (nabij Antwerpen) heeft een beter arbeidsregime. “Wij zien hier de werkdruk stijgen, en onze werkorganisatie is heel belastend”, vertellen ze in Ertvelde. “Bovendien nam de regering maatregelen om iedereen langer te doen werken. Deeltijds werken wordt steeds minder mogelijk en wordt onaantrekkelijk gemaakt. De werknemers wilden een gevoelige arbeidsduurvermindering, met compenserende maatregelen.”

Na twee onderhandelingsrondes gaf de directie van Oleon nog niet toe. “Maar op personeelsvergaderingen bleven de collega’s zeggen dat de arbeidsduur moest worden ingekrompen. Er was ook vraag naar een loonsverhoging, met extra inspanningen voor de laagste lonen. De directie deed geen goed voorstel, en dat leidde tot de staking.”

Alle bedienden deden mee

Ook alle bedienden staakten mee. “We schrokken zelf van de snelheid waarmee alles ging”, zeggen Patrick en Filip. “De vorige staking dateerde van 22 jaar terug. Niemand kan ons dus verwijten dat we te vlug staken. Ook wij als militanten waren verrast dat alle bedienden zo actief deelnamen. Het was menens, en de directie zag dat ook snel in. De actie hielp zeker om een doorbraak te forceren.”

De vakbond pleit voor arbeidsduurvermindering, maar critici vinden zo’n eis ‘niet meer van deze tijd’. “Wij vinden dat een vermindering en herverdeling van de arbeid wel degelijk hun nut hebben”, stellen de militanten bij Oleon. “Zeker nu iedereen de mond vol heeft van langer werken, meer flexibiliteit, beter presteren, meer rendement. Blijkbaar zijn er geen grenzen meer aan het menselijke kunnen. In ons bedrijf zien we het ziekteverzuim stijgen, op alle niveaus. Velen krijgen te maken met een depressie of een burn-out.”

Iedereen aangepast werk geven lukt niet. “Maar we kunnen wel de mensen laten werken tegen een aangepast tempo en in een leefbaar regime. En daar wringt het schoentje dikwijls. Door de politiek van de regering lijken er voor de werkgevers bijna geen grenzen meer aan de flexibiliteit en de rendabiliteit. Ze beseffen nog niet dat er ook een keerzijde zit aan die medaille.”