Onze diverse regeringen zeggen graag dat ze inspanningen doen om de armoede te verminderen. De realiteit is vaak heel anders, spijtig genoeg. Volgens onderzoek van het Leuvense Hoger Instituut voor de Arbeid (HIVA) zijn er in de afgelopen tien jaar circa 40.000 ‘werkende armen’ bijgekomen: mensen die wel een baan hebben maar die daarmee niet genoeg verdienen om normaal rond te komen. Ook de situatie van werklozen is erop achteruit gegaan.
Volgens de onderzoekers zijn er wel een hoop nieuwe jobs bijgekomen, maar dat heeft de armoede niet doen afnemen. Het aantal ‘werkende armen’ in België is nog ‘betrekkelijk’ laag in Europees perspectief, maar de groep neemt wel toe. Heel wat van de nieuwe jobs die er zijn bijgekomen zijn namelijk geen fatsoenlijke banen die een deftig loon opleveren. Iets wat de vakbonden ook al lang vaststellen en zeggen.
“40 procent van de nieuwe jobs hier zijn deeltijdse banen”, merkt onderzoeker Ides Nicaise op. “En de helft van de nieuwe banen wordt betaald op het laagste niveau. Al die nieuwe banen zijn heel dikwijls ook tijdelijke banen.”
Voor werkzoekenden is de toestand ook niet verbeterd. Integendeel, hun situatie is in de voorbije tien jaar fel verslechterd. Het aantal werklozen dat in armoede dreigt te belanden is flink gegroeid. En de werkloosheidsuitkeringen werden stelselmatig verlaagd door de politiek. Verder krijgt 30 procent van de mensen die als ‘werkloos’ zijn geregistreerd geen uitkering meer.
“De wachttijd werd verlengd”, aldus Nicaise. “De duurtijd van de rechten is ingekort, en de voorwaarden zijn verstrengd. Zo lukt het voor vele jongeren niet meer om nog een uitkering te krijgen.”
Wie naar ons land is gekomen maar zonder werk valt, krijgt soms ook geen uitkering. Sommige migranten hebben nog niet genoeg rechten kunnen opbouwen om van de sociale zekerheid te kunnen genieten.