“Het is niet makkelijk de mens te worden die je wilde zijn”. Deze lichtjes mismoedige levensles geeft Ryota zijn 11-jarige zoon Shingo mee tijdens één van hun luttele vader-zoonmomenten. Zij ademt ook uit elke scène van’ After the Storm’, Hirokazu Kore-eda’s milde bespiegeling over vader en zoon zijn in het bijzonder, en over de ontgoochelingen van het leven in het algemeen.
De boomlange Ryota won 15 jaar geleden met zijn debuutroman een voorname literatuurprijs. Sindsdien slabakt alles een beetje en draaft hij als privédetective achter overspelige echtelingen aan. De enige die nog ietwat gelooft dat hij daarmee ‘research’ doet voor een volgend boek is Ryota zelf.
Zijn moeder kijkt meewarig naar haar aanmodderende zoon, die haar flat uitkamt op zoek naar verpandbare spullen om zijn gokverslaving te spijzen (die zijn net overleden vader overigens al allemaal om dezelfde reden vóór hem verpatste). Zijn ex-vrouw heeft zijn uitvluchten over uitblijvende alimentatie al honderd keer gehoord. Zijn zoon krijgt hij elke maand een dag te zien. Een naderende storm – tyfoon 24 – brengt het ontwrichte gezin én hun overpeinzingen weer even samen onder één dak.
Kore-eda plant personages en kijkers midden in een sociale woonwijk buiten Tokio, gebouwd om de zwaarste stormen te trotseren. Afgezien van het trotseren van stormen valt er nog weinig te beleven. Alle kinderen zijn uitgevlogen, het klimtuig in de speeltuin mag niet meer worden beklommen en vrouwen op leeftijd wedijveren er onder het mom van muzikale interesse om een weduwnaar met een chic appartement.
In die stilgevallen habitat laat Japans meester van prangende familiekronieken zijn protagonist met hangende schouders in het reine komen met de ontnuchteringen van het bestaan. Terneerdrukkend of melig wordt dat paradoxaal genoeg nooit. Daarvoor zet Kore-eda naast Ryota een moeder neer die even clement als de cineast zelf, maar ook laconiek en relativerend naar de realiteit kijkt. “Wat ik nu gezegd heb, gaat wel heel diep…”, zegt zij na een tête-à-tête met haar zoon in het oog van de storm. “Wacht, waar is je notablok? Dat moet je opschrijven voor je boek”.
Kore-eda’s innemende familieportretten zijn wel vaker erg toegankelijk, maar zelden zo ongedwongen en nuchter als ‘After the Storm’. “Waarom is mijn leven op dit uitgedraaid?”, staat er op een post-it naast Ryota’s bed. Tja. Waarom?
‘After the Storm’ is sinds 3 mei te zien in België.
Auteur: Karin Seberechts